Για γνώστες ειδικών θεμάτων τύπου SIEMENS : γιατί δεν μηνύεται την Αξία κ κ. Ρόβλια και Βερελή ;

Στους μηνυτές των μαρτύρων της εξεταστικής επιτροπής για την SIEMENS αφιερώνεται το παρακάτω δημοσίευμα.

Και ξαναρωτάμε τον Πρόεδρο της Επιτροπής κ. Βαλυράκη. Πώς ανέχεται πολιτικοί να μηνύουν μάρτυρες της εξεταστικής ?

Siemens, Ακτωρ,Τέρνα: Το σκάνδαλο «ΣΚΑ – Πειραιάς»

(Αναδημοσίευση από την "Αξία" -28/6/2008)

Ένα από τα μεγάλα έργα στα οποία έχει εμπλακεί το όνομα της Siemens είναι και αυτό της σιδηροδρομικής γραμμής του προαστιακού ΣΚΑ-Πειραιάς, προϋπολογισμού άνω των 160 εκατ. ευρώ. Ένας διαγωνισμός που είχε προκαλέσει πλήθος ερωτημάτων, ανέδιδε οσμή σκανδάλου, είχε απασχολήσει 13 φορές το Ελεγκτικό Συνέδριο, πριν τελικά καταλήξει στην κοινοπραξία στην οποία συμμετείχε ο γερμανικός όμιλος της Siemens. Ο οποίος είχε ως "συνεταίρους" του δύο από τα ισχυρότατα εγχώρια εργοληπτικά σχήματα, την Ακτωρ (της Ελληνικής Τεχνοδομικής) και την Τέρνα (του ομίλου ΓΕΚ) που τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστούν στην ανάληψη σχεδόν όλων των μεγάλων συμβάσεων του Δημοσίου.

Ένας διαγωνισμός που αν μη τι άλλο εξαρχής είχε εγείρει πολλά θέματα. Μια και ενώ αρχικά επρόκειτο για ένα έργο που προκηρύχτηκε από το ΠΑΣΟΚ με τη μορφή του κατεπείγοντος εν όψει, τότε, των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, τελικά υπεγράφη επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας και επί ημερών του κ. Λιάπη στο υπουργείο Μεταφορών το… 2005! Και μάλιστα σχεδόν εν κρυπτώ, μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα… Σχεδόν με τους ίδιους όρους, με έκπτωση 0,9%, την ίδια περίοδο που ο μέσος όρος των εκπτώσεων που προσέφεραν οι όμιλοι στους διαγωνισμούς άγγιζε το 35-40%. Με εθνικούς πόρους, και όχι κοινοτικά κονδύλια, κάτι που μεταφράζεται σε επιβάρυνση των δημόσιων ταμείων. Και με το νομικό άλλοθι της "συγνωστής πλάνης".

Το θέμα αυτό είχε αναδείξει έντονα η "Α" από τότε, ενώ θυμίζουμε ότι και 7 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, όταν αυτή ήταν στην αντιπολίτευση, είχαν θέσει το θέμα στη Βουλή, μέσω ερώτησης τότε προς τον κ. Βερελή. Όπως επίσης η "Α" είχε αναδείξει και τον ρόλο του διευθύνοντα συμβούλου τότε του ΟΣΕ, του κ. Γιαννακού, ο οποίος διαχειριζόταν και το θέμα. Μάλιστα, είχε προκαλέσει εντύπωση το γεγονός ότι ο κ. Γιαννακός είχε παραμείνει στη θέση του παρά την άνοδο της Ν.Δ. στην εξουσία.

Ο διαγωνισμός ξεκίνησε επί ΠΑΣΟΚ

 

Ο διαγωνισμός αυτός προκηρύχθηκε για πρώτη φορά από την ΕΡΓΟΣΕ, αρκετό καιρό πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Κατόπιν όμως προσφυγών που είχαν καταθέσει κάτοικοι και φορείς στο Συμβούλιο της Επικρατείας για περιβαλλοντολογικούς λόγους, το ΣτΕ με απόφασή τους και αφού μελέτησε τα δεδομένα δεν έδωσε την έγκρισή του για να προχωρήσει ο διαγωνισμός, με συνέπεια αυτός να ακυρωθεί. Ωστόσο, κι ενώ το έργο βρισκόταν στον "αέρα", ο ΟΣΕ επανέλαβε τον Ιούλιο του 2003 τον διαγωνισμό, επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ και με τον κ. Βερελή να προΐσταται στο υπουργείο Μεταφορών, με τον χαρακτηρισμό του "κατεπείγοντος", με προοπτική αυτό να υλοποιηθεί έως τους Αγώνες. Κάτι που προκάλεσε ενστάσεις από τις εταιρείες που μιλούσαν για ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα.

Μόνο η κοινοπραξία Ακτωρ-Τέρνα- Siemens συμμετείχε

Μόνο μία κοινοπραξία, η μετέπειτα "νικήτρια" Ακτωρ-Τέρνα- Siemens, συμμετείχε στο διαγωνισμό και μάλιστα έδωσε έκπτωση 0,9% για ένα έργο ύψους 160 εκατ. ευρώ! Θεωρώντας ότι προλαβαίνει μάλιστα να υλοποιήσει τη γραμμή μέσα στο μικρό αυτό χρονικό διάστημα που υπολειπόταν έως τους Αγώνες. Οι περίεργες αυτές μεθοδεύσεις ξεσήκωσαν διαμαρτυρίες και προκάλεσαν προσφυγές τόσο από άλλα στελέχη του ΟΣΕ, που διέκριναν προφανώς ότι κάτι δεν πάει καλά στην υπόθεση και δεν ήθελαν ενδεχομένως να συνδέσουν το όνομά τους με ένα εκκολαπτόμενο σκάνδαλο, αλλά και από άλλους εργολάβους, των οποίων τα συμφέροντα θίγονταν.

Stop από Ελεγκτικό Συνέδριο…

Το θέμα έφθασε εν μέσω ενστάσεων στο Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο αρχικά αποφάσισε να μην εγκρίνει τότε την ανάθεση και δεν υπέγραψε τη σχετική απόφαση, μια και είχε διαπιστώσει, μεταξύ άλλων, ότι πλήττεται η αρχή της ίσης μεταχείρισης, δεν προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον εξαιτίας της ύπαρξης μίας μόνο προσφοράς και μάλιστα με έκπτωση 0,964%.

Πιέσεις από Γιαννακό

Ακολούθησαν ενστάσεις και πιέσεις από πλευράς του κ. Γιαννακού και των ενδιαφερόμενων εταιρειών, με αποτέλεσμα το θέμα να ξαναπάει στο Ε.Σ. Μάλιστα, ο ρόλος του κ. Γιαννακού, που είχε καταφέρει να παραμείνει στη θέση του και μετά την ανάληψη της κυβέρνησης από τη Ν.Δ., προκάλεσε ερωτηματικά, μια και επέμενε στην υπογραφή της σύμβασης. Αντί, όπως έλεγαν άνθρωποι του νομικού χώρου αλλά και της αγοράς, να ακυρώσει ως όφειλε το έργο που είχε να κάνει με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι οποίοι είχαν τελειώσει προ πολλού, και να το επαναδημοπρατήσει με άλλους όρους και χωρίς πίεση. Εντούτοις, ο κ. Γιαννακός επέμενε και έδειχνε περίεργη σπουδή να υπογραφεί η σύμβαση με την κοινοπραξία της Siemens και των Ακτωρ-Τέρνα, δίχως να υπολογίζει ότι μπορεί να επιβαρύνονταν τα κρατικά ταμεία, μια και το έργο κινδύνευε να μη χρηματοδοτηθεί από κοινοτικούς πόρους.

Το "άλλοθι" της "συγνωστής πλάνης"

Παρά το γεγονός ότι τον Ιούλιο του 2004 κλιμάκιο του Ε.Σ. απεφάνθη ότι το σχέδιο σύμβασης είναι παράνομο, τελικά, κλιμάκιά του που συνεδρίασαν αργότερα ενέκριναν την ανάθεση του έργου. Που υποτίθεται ότι ήταν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και μάλιστα θεωρήθηκε και "κατεπείγον", με τους ίδιους μάλιστα όρους, προκαλώντας έτσι εκ νέου ερωτηματικά. Κι αφού πρώτα ο διαγωνισμός απασχόλησε την αρχή 13 φορές…

Ήταν στις 12/11/2004, 3 μήνες μετά την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων, όταν το τμήμα του Ε.Σ. που είχε αναλάβει την υπόθεση άνοιξε τον δρόμο στην κοινοπραξία. Διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει μεν περιβαλλοντολογική έγκριση για το τμήμα Τρεις Γέφυρες μέχρι τα Λιόσια, ούτε σχετική μελέτη, αλλά δέχεται ότι ο ΟΣΕ και ο κ. Γιαννακός βρέθηκαν σε "συγγνωστή πλάνη", ως προς την εφαρμογή των διατάξεων. Με τη "συγγνωστή πλάνη", που σημαίνει δηλαδή ότι η διοίκηση του ΟΣΕ έπεσε σε πλάνη και γι' αυτό δεν πήρε τις κατάλληλες αποφάσεις, και όχι ηθελημένα, δικαιολογήθηκε η "παράδοση" του έργου στην κοινοπραξία Ακτωρ-Τέρνα-Siemens. Έτσι, με αυτό το άλλοθι, η κοινοπραξία πήρε ένα έργο ύψους 160 εκατ. ευρώ.

Υπεγράφη την Μ. Εβδομάδα του… 2005 από τον κ. Λιάπη!

Με λίγα λόγια, είχαμε να κάνουμε με μια απευθείας ανάθεση από τη διοίκηση του ΟΣΕ, της οποίας προΐστατο πολιτικά ο κ. Λιάπης, υπουργός Μεταφορών τότε της κυβέρνησης. Πάντως, η υπόθεση "έκλεισε" υπέρ της κοινοπραξίας λίγους μήνες αργότερα, με τρόπο δε που προκάλεσε σχόλια στην κοινή γνώμη. Ήταν ένα βράδυ της Μεγάλης Εβδομάδας του 2005, 8 μήνες μετά τους Αγώνες, όταν σχεδόν εν κρυπτώ υπεγράφη η σύμβαση που επικύρωνε και τυπικά στην κοινοπραξία το έργο, που θεωρούταν ως κατεπείγον για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, μερικούς μήνες μετά το τέλος τους! Δίχως σχεδόν έκπτωση (0,9%), ενώ με τον νέο νόμο περί εκπτώσεων τότε του κ. Σουφλιά σαφώς θα κόστιζε λιγότερο στο Δημόσιο ("καπέλο" περίπου 50 εκατ. ευρώ για τον φορολογούμενο), και δίχως κοινοτική χρηματοδότηση. Ένα έργο που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί.

Η επερώτηση των βουλευτών της Ν.Δ.

Το μείζον αυτό θέμα είχε απασχολήσει από την πρώτη κιόλας στιγμή τους πολιτικούς του τόπου, και ιδίως βέβαια της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ήταν τότε στην αξιωματική αντιπολίτευση. Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο ότι τον Σεπτέμβριο του 2003, και εν όψει ενός εκκολαπτόμενου σκανδάλου, 7 βουλευτές της Ν.Δ. κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή προς την τότε ηγεσία του υπ. Μεταφορών, τον κ. Βερελή, εγείροντας μια σειρά από ζητήματα που σχετίζονταν με τις διαδικασίες και τους όρους του διαγωνισμού. Στην ερώτηση που είχαν καταθέσει τότε οι κ. Καλογιάννης Σταύρος, Αγγελόπουλος Νικόλαος, Κιλτίδης Κωνσταντίνος, Μπούρας Αθανάσιος, Μαντούβαλος Πέτρος, Κακλαμάνης Νικήτας, Γιακουμάτος Γεράσιμος, θεωρούσαν ότι η διοίκηση του ΟΣΕ με τη διαδικασία που ακολούθησε μεθόδευσε την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων οικονομικών παραγόντων, σε βάρος των συμφερόντων του Δημοσίου.