.jpg)
Σάββατο 24 Απριλίου 2010
Οι αγορές και η Γερμανία γονάτισαν την Ελλάδα
Όπως ο άπιστος Θωμάς, οι αγορές ζήτησαν να θέσουν το δάχτυλο επί των τύπων των ήλων. Στραγγαλισμένος από τα υψηλά επιτόκια που εξακολουθούν να απαιτούν οι επενδυτές που διστάζουν να δανείσουν χρήματα σε μία χώρα που αισθάνονται κοντά στην πτώχευση, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε άλλη επιλογή από το να αποδείξει ότι η ευρωζώνη δεν θα εγκαταλείψει έναν από τους δικούς της.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός αποφάσισε, με το θάνατο στην ψυχή, να ζητήσει την ενεργοποίηση του ευρωπαϊκού σχεδίου ενίσχυσης που θα καλύψει όλες τις δανειακές ανάγκες της χώρας του για το 2010 και ενδεχομένως μέχρι το 2013. "Πρόκειται για εθνική αναγκαιότητα και απόλυτη προτεραιότητα να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού που έχουμε αναπτύξει μαζί", είπε. Η ζώνη του ευρώ θα πρέπει να αντιδράσει γρήγορα, Αθήνα χρειάζεται να δανειστεί δέκα δισεκατομμύρια € πριν από τις 19 Μαΐου.
Τίποτα δεν έμοιαζε να είναι σε θέση να καθησυχάσει τις αγορές που βρίσκονταν σε πανικό. Έτσι, την Πέμπτη μετά την ανακοίνωση της αναπροσαρμογής από την Eurostat του ελληνικού ελλείμματος για το 2009 από 12,9% σε 13,6%, και την υποβάθμιση της αξιολόγησης του ελληνικού χρέους από τη Moody’s , το επιτόκιο των δύο χρόνων αυξήθηκε πάνω από 10%, 9 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τη Γερμανία. Και για τρα δεκαετή ομόλογα έφτασε σε ιστορικά υψηλά του 8,8%, 5,75 μονάδες πάνω από τη Γερμανία. Με άλλα λόγια, το ασφάλιστρο κινδύνου που ζητούν οι αγορές αχρηστεύει μέρος των μέτρων λιτότητας που επέβαλε η κυβέρνηση Παπανδρέου για την εξυπηρέτηση οικονομικών του δημοσίου.
Μάρτυρας αυτού του τουλάχιστον παράλογου πανικού : το κόστος της προστασίας έναντι μιας ενδεχόμενης αθέτησης των υποχρεώσεων του χρέους στην Ελλάδα (credit default swap »), κατέληξε σε 644,1 μονάδες βάσης. H Ελλάδα αποτελεί έτσι, σύμφωνα με τον εν λόγω δείκτη, την τέταρτη πιο επικίνδυνα στον κόσμο πίσω από την Αργεντινή, τη Βενεζουέλα και το Πακιστάν, τρεις χώρες που έχουν ήδη διακόψει τις πληρωμές στο παρελθόν.
Εν ολίγοις, η κατάσταση γινόταν εντελώς παράλογη , η ελληνική οικονομία δεν είναι υποβαθμισμένη σε αυτό το σημείο.Το να ελπίζει κανείς μια βαθμιαία επιστροφή στη ομαλότητα, όπως η κυβέρνηση είχε κάνει για αρκετό διάστημα, δεν είχε πλέον καμία έννοια. Αμέσως μετά την ανακοίνωση Παπανδρέου,τα ελληνικά επιτόκια χαλάρωσαν λίγο : το δεκα-ετές επιτόκιο έπεσε κάτω του 8%.
Στην πραγματικότητα, πολλές από τις δυσκολίες για την κανονική ελληνική χρηματοδότηση από τις αγορές προήλθαν από την απροθυμία της Γερμανίας να βοηθήσει στη διάσωση της χώρας. Βεβαίως, μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 11 Φεβρουαρίου, η ζώνη του ευρώ έχει δηλώσει την αλληλεγγύη της με την Αθήνα, υπό την προϋπόθεση της εφαρμογής ενός δραστικού σχεδίου λιτότητας, όπερ και εγένετο.
Στη συνέχεια, όμως, το Βερολίνο δεν σταμάτησε να στέλνει αντιφατικά μηνύματα στις αγορές, με την Καγκελάριο να εμφανίζεται σε διαφορετικό μήκος κύματος από τον υπουργό Οικονομικών της, κ. Wolfgang Schäuble. Η Άνγκελα Μέρκελ μάλιστα υποστήριξε, στις 17 Μαρτίου την απλή απέλαση της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ. Την επομένη της 11ης Απριλίου, όταν οι υπουργοί οικονομικών όρισαν τις λεπτομέρειες του σχεδίου έκτακτης ανάγκης, η Καγκελάριος δεν απέφυγε να δηλώσει ότι «υπάρχει ένας πυροσβεστήρας δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί."
Κάθε μία από τις δηλώσεις της, υποκινούμενη από την απροθυμία της γερμανικής κοινής γνώμης, έβαζε φωτιά στις αγορές, οι οποίες τελικά σταμάτησαν να πιστεύουν στη διάθεση της ευρωζώνης να στηρίξει την Ελλάδα αλλά και το ίδιο το νόμισμα της που δέχεται επίθεση από τις αγορές που αρχίζουν να διερωτώνται αν το ευρώ έχει μέλλον.
Ακόμα και την τελευταία Παρασκευή και πάλι, όταν όλοι οι εταίροι της Αθήνας, και το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών, δήλωναν ότι είναι«έτοιμοι να δράσουν αμέσως," η Angela Merkel για άλλη μια φορά χρονοτριβούσε, απαιτώντας εκ νέου από την Ελλάδα ένα "αξιόπιστο σχέδιο οικονομιών" πριν την ευρωπαϊκή βοήθεια. Που δεν θα ενεργοποιηθεί παρά μόνο εάν «η σταθερότητα του ευρώ στο σύνολό της" απειλείται.
Είναι κατανοητό, όπως πολύ σωστά τόνισε ο Γιώργος Παπανδρέου, ότι οι αγορές δεν «πίστεψαν στην πολιτική βούληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης." Το γεγονός παραμένει ότι στο τέλος, η Γερμανία που δεν είχε καμία επιθυμία να πληρώσει για τους κακούς Έλληνες μαθητές της ευρωζώνης, θα πρέπει να καταβάλει περισσότερα από 8 δισ. ευρώ (το μερίδιό της στο σχέδιο διάσωσης ), με επιτόκιο 5%. Ενώ μια καθαρή και σαφής δήλωση αλληλεγγύης θα ήταν αρκετή για να καθησυχάσει τις αγορές πριν από τρεις μήνες. Πρόκειται για υψηλή τέχνη έλλειψης συνοχής και αυτό-πυροβολισμού.
Σημείωση: Το παρόν δημοσιεύεται σήμερα το πρωί στην Libération.
Μετάφραση : Sxolioblog
No comments yet