Παραιτηθείτε κ. υπουργοί ! Νέες εντολές Ψυχάρη στα μέλη της κυβέρνησης

Τον κ. Ψυχάρη δεν τον γνωρίζουμε, ούτε τον δαιμονοποιούμε, όπως πολλοί που μεταφέρουν από πρόσωπο σε πρόσωπο, και από εποχή σε εποχή, ιστορικές αμφισβητήσεις για το ρόλο του ΔΟΛ στην σύγχρονη ιστορία του τόπου.Και σε γενικές γραμμές συμφωνούμε με τα γραφόμενα του, όπως και  με το σημερινό στο Βήμα. Στο άρθρο του με τίτλο “Δημόσιος πλούτος”, αναφέρεται, με παράδειγμα την ιστορική εξέλιξη της Ολυμπιακής, στην ανικανότητα του δημοσίου να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις μεγάλες επιχειρήσεις ( όχι τις μικρές ; εκεί τα καταφέρνει ;).Το σύνολο του άρθρου ειναι διαθέσιμο στο Βήμα και μπορεί ο  αναγνώστης να ανατρέξει προκειμένου να διαπιστώσει οτι μεταφέρουμε χωρίς μεροληψία, τα όσα σχολιάζουμε (άρθρο κ. Ψυχάρη). “Όταν η Ολυμπιακή πέρασε στην ιδιοκτησία του κράτους, τα σημειώματα του εκάστοτε επιβλέποντος υπουργού για χορήγηση δωρεάν εισιτηρίων έγιναν καθημερινή ρουτίνα... Την τυπική ευθύνη φέρουν οι εκάστοτε διοικούντες τις δημόσιες επιχειρήσεις, αλλά την ουσιαστική εξουσία έχουν οι επιβλέποντες υπουργοί που διορίζουν τους διοικητές...Θα αρκούσε αυτός και μόνον ο λόγος, η προφανής αδυναμία του κράτους να διοικήσει μεγάλες επιχειρήσεις, για να μείνει μακριά από επικίνδυνες ατραπούς το Δημόσιο”.

Συμφωνούμε οτι η Ολυμπιακή διοικήθηκε χωρίς αιδώ, και ότι η ιδιωτικοποίηση της ήταν η μόνη λύση εκεί που είχε φτάσει. Το επιχείρημα όμως είναι υπερβολικά ελληνικό για την εξαγωγή ενός τόσο γενικού συμπεράσματος. Υπάρχουν κρατικές επιχειρήσεις στον δυτικό κόσμο όπου, ποτέ δεν πήγαν ραβασάκια υπουργών και πολιτικών γραφείων. Το παράδειγμα δείχνει την αθλιότητα  της πελατειακής συγκρότησης του ελληνικού πολιτικού συστήματος, παρά την εν γένει ανικανότητα του δημοσίου να διοικήσει. Ας μην χρησιμοποιείται συλλήβδην για προπαγανδιστικούς λόγους.

“Το σημαντικότερο ίσως είναι ότι καθημερινώς αποδεικνύεται πως το Δημόσιο εισπράττει χρήματα όταν εκχωρεί δικαιώματά του σε ιδιώτες, ενώ χάνει χρήματα όταν... αξιοποιεί αυτά τα δικαιώματά του! Δεν χρειάζεται να αναφερθούν παραδείγματα. Τα έχει επισημάνει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και παλαιότερα και στην τελευταία ομιλία του προς τους υπουργούς του”.

Οι υπερβολικές γενικότητες, εκ του πονηρού η εξ αφελείας βλάπτουν.  Σε κάθε αγορά, συναλλαγή η εκποίηση το σημαντικό είναι πότε πουλάς, σε ποιον, σε τι τιμή, με ποιους όρους και για ποια διάρκεια εάν πρόκειται για δικαιώματα. Αυτό είναι αυτονόητο τόσο για τον ιδιωτικό όσο και για τον δημόσιο τομέα, και το επιχείρημα ότι πουλάς επειδή δεν τα καταφέρνεις να διοικήσεις ειναι το λιγότερο…υποκριτικό, ανιστόρητο και ιδεοληπτικό.

Το 1996 ο κ. Ζιπέ, τότε πρωθυπουργός της Γαλλίας ήθελε να πουλήσει την Thomson multimedia για ένα συμβολικό ευρώ ; Δεν τα κατάφερε και η ιδιωτικοποίηση του 1999 οδήγησε σε μια εταιρεία 22.000 υπαλλήλων και πάνω από 6 δισ. τζίρο το 2007. Το δημόσιο δεν χάνει πάντα όταν αξιοποιεί τα δικαιώματα του …

Πέραν της ουσίας, θα ήταν ίσως σκόπιμο να αποφεύγει ο κ. Ψυχάρης ένα στυλ γραφής που δημιουργεί παρεξηγήσεις…Γράφει τελειώνοντας :

“Εκείνο που ελπίζεται ότι έγινε κατανοητό από όλα τα μέλη της κυβερνήσεως είναι πως όποιος διαφωνεί με τις αποφάσεις του Πρωθυπουργού καλύτερα είναι να κατέβει εγκαίρως μόνος του από το τρένο”.

Αλλιώς τι;  Θα τον κατεβάσει ο σταθμάρχης της εύρυθμης κυβερνητικής λειτουργίας ; Το στυλ οδηγεί σε παρεξήγηση ειλικρινών προθέσεων.

Τόσο στο σημερινό, όσο και σε αλλά πρόσφατα άρθρα του, είναι φανερό ότι στηρίζει τον πρωθυπουργό. Κι αν κάποτε θέλησε να βάλει τίτλο “Παραιτηθείτε κύριε Πρόεδρε!” είναι σίγουρο ότι ήταν προϊόν ελεύθερης δημοσιογραφικής σκέψης που παρεξηγήθηκε.

Αλλά μια προσπάθεια να μην εκδηλώνεται ως εντολέας του υπουργικού συμβουλίου, θα βοηθούσε να γίνουν πιο κατανοητές οι πραγματικά καλές προθέσεις και ανησυχίες.

Μια μικρή προσπάθεια στυλ και η ουσία θα παραμείνει…