Αιτιο-απο-λογία για τα ανεπίκαιρα και προφανή σχόλια μας

Γιατί τα σχόλια είναι ανεπίκαιρα ;

Γιατί ο ορισμός του επίκαιρου είναι «αυτό που ισχύει στο παρόν». Τίποτα δεν εγγυάται ότι θα ισχύει στο μέλλον. Σε «κοινωνίες θεάματος» πολύ «επίκαιρο» παράγεται για να συσκοτίσει τα μόνιμα στοιχεία της πραγματικότητας. Το επίκαιρο είναι συχνά έκφραση και όχι ουσία ενός φαινόμενου. Και γιατί επίσης μόνο όταν πάρεις την απόσταση από το επίκαιρο μπορείς να δεις κάποια μόνιμα και ουσιώδη χαρακτηριστικά του. Και για ένα άλλο λόγο : υπάρχουν οι ειδικοί του επίκαιρου που έχουν άλλα μέσα και χρόνο και το χειρίζονται πολύ καλυτέρα. Τα σχόλια εδώ είναι ανεπίκαιρα, δεν κυνηγούν την επικαιρότητα, δεν είναι αυτή η πρόθεση τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα σχόλια δεν έχουν αφορμές μέσα από την επικαιρότητα. Ούτε φυσικά ότι επιτυγχάνουν πάντα να πάρουν αποστάσεις από αυτήν. Προσπαθούν απλά, όσο γίνεται, να επιστρέψουν, στις προφανείς διαστάσεις των φαινομένων.

Γιατί τα σχόλια είναι προφανή ;

Κάθε θέμα έχει προφανείς και κρυμμένες διαστάσεις. Αν το προφανές δεν αρκεί πάντα, το να αποφύγεις το προφανές οδηγεί στο να μην ασχοληθείς με το θέμα, όσο εξεζητημένες κι αν είναι οι αναλύσεις για τις κρυμμένες του διαστάσεις. Ειδικά στην πολιτική διαχείριση της καθημερινότητας του πολίτη και των θεμάτων του, αυτός που δεν κάνει η δεν ομολογεί το προφανές, επικαλούμενος πολυπλοκότητες και κρυμμένες διαστάσεις, δεν θα κάνει ποτέ τίποτα. Άπλα θα τα κουκουλώσει λέγοντας …διάφορα. Τα σχόλια είναι προφανή γιατί οι νέες, οι καλές, οι καινοτόμες ιδέες, δεν εφαρμόζονται ούτε έχουν σημασία, όταν το προφανές δεν υπάρχει η δεν δουλεύει. Και το γεγονός είναι ότι στη χώρα μας πολλά προφανή δεν δουλεύουν. Και επίσης ότι έχουμε τόσο εθιστεί σ’ αυτό που έχουμε παύσει να τα απαιτούμε.

 Γιατί Μάλιστα Κύριε πρωθυπουργέ ?

Το πολιτικό σύστημα φαίνεται να δίνει στον πρωθυπουργό μια σχεδόν απόλυτη εξουσία, ειδικά στην διαχείριση του πολιτικού προσωπικού. Ταυτόχρονα επιβάλλει μια τρομακτική μοναξιά που προέρχεται από την απουσία υποστηρικτικών θεσμών και ενδιάμεσων σωμάτων, την μόνιμη υπολειτουργία του κράτους και την αδυναμία προσωποποίησης κάθε ευθύνης. Με ότι δεν ασχοληθεί ο πρωθυπουργός δεν θα γίνει ποτέ. Αν δεν μιλήσει για κάτι, οι περισσότεροι υπουργοί του δεν θα κάνουν καν ότι ασχολούνται. Η εκ των κάτω μεταρρύθμιση της ελληνικής κοινωνίας είναι αδύνατη, έχει φρακάρει. Η εκ των άνω περιέχει το πολίτικο ρίσκο άλλα δεν φαίνεται να υπάρχει άλλη λύση. Έκτος από τη στασιμότητα που δεν μένει στάσιμη αιωνίως, οδηγεί στον γκρεμό. Ο άλλος λόγος είναι η γνωστή αγγλική σειρά, Yes minister και Yes prime Minister, που δεν διακωμωδεί μόνο το αγγλικό σύστημα. Α και κάτι άλλο : προφανώς και δεν πιστεύουμε ότι ο Πρωθυπουργός τα διαβάζει !!!!!!!!!